Evy zegt....

... dat ik het niet slecht doe. Ik heb ondertussen les 9 met succes afgerond en het was een zware. Met twee stukjes van 4 minuten en eentje van 5 minuten. Maar wat ben ik steeds trots dat ik het gedaan heb. Ik voel me de laatste tijd een stuk beter. Ik eet gezonder en ben al meer dan 2 kilogram kwijt. Goed hé?

Allez, met een beetje geluk gaan mijn shorts niet van mijn lijf scheuren als ik me buk.....

Verder krijg ik geweldig de zenuwen van mijn laptopje. Het ding is nauwelijks 2 jaar oud maar ik heb er al de nodige miserie mee gehad. Ik kreeg samen met mijn collega's de mogelijkheid het ding aan te schaffen via mijn werk, waarbij er een minimaal bedrag wordt ingehouden van het salaris en na vier jaar leg je een stukje bij en het is het onding van jou. Handig zou je zeggen. Jaaaaaaa, als het zonder mankementen zou willen werken, tenminste!

Verleden jaar in mei ben ik hem drie maanden kwijt geweest bij de hersteldienst. Letterlijk. Op zich was er niets ernstig mis, mijn scherm fllikkerde en werd wit. Ergens een kabeltje dat moest vervangen worden. Heel makkelijk, behalve als ze je laptop intern kwijtspelen. Ja, echt. Afijn na drie maanden het ding terug in mijn bezit (ik ben zelfs op vakantie geweest met een vervangtoestel!), maar zonder voeding. Saartje nog een beetje bozer. Dan hebben ze een andere voeding bezorgt via een koerier, maar dat was niet de juiste, de fiche bleef uit het contact vallen en trok geen stroom. Grrrrrrrr!

Opnieuw gebeld, nog maar eens een dag geen laptop, want pas de dag later konden ze me de juiste voeding leveren. Ondertussen zijn we een jaar verder, werken mijn beide usb-poorten aan de linkerzijde bijna niet meer (alleen als ze zelf willen) en valt de fiche van de voeding er wéér bijna uit en trekt hij bijna geen stroom. En mensen die mij kennen weten dat ik voor zulke fratsen géééééén geduld heb!

Ik vrees dat ik toch even ga moeten aanmodderen met wat ik heb, want zomaar een ander toestel kopen, is niet direct mogelijk met onze Amerika-reis in het verschiet. Maar het zal dan toch geen HP meer worden, ik heb er teveel zever mee gehad.

De kindjes zijn beide op verplaatsing en daar gaan hubby en ik een beetje van profiteren. We gaan een beetje sfeer opsnuiven in Hasselt en daarna naar de vernissage van Els Wenselaers. Ik laat jullie weten hoe het was!

Bye!

Start to run les 6

Vandaag was een beetje een zwaardere les, maar moeilijk gaat ook. Ik merk dat alles een beetje strakker staat dan ervoor (zelfs na 2 weken) en dat mijn hartslag sneller tot rust komt dan na de eerste les.

Saskia heeft examen biologie afgelegd, vandaag. Het was moeilijk maar ze denk wel dat ze geslaagd is. Vandaag was het weer dik mis met "loverboy". De jongen heeft nogal een moeilijke thuis en dat heeft een beetje zijn weerslag op iedereen. En die tieners zitten direct in zak en as, hé? Ik voel wel met hun mee. Ze willen zoveel zelf al doen, maar er wordt aan alle kanten aan ze getrokken. Ik moedig haar aan om een beetje zelfstandigheid te kweken. En als ze dan tijdens de vakantie wat langer weg is, dan vind ik dat niet zo erg. Kleine kinderen worden groot en het is nu dat zemoeten genieten van het leven. Later krijgen ze vanzelf al zoveel verantwoordelijkheden en dingen die "moeten". Ik ben ook hoe langer hoe meer tegen straf. Ik voer zelden een straf door. Ik ben eerder een voorstander van problemen uit te praten, daar leren ze veel meer van. Het mooiste wat zo'n kind dan kan zeggen is dat ze later ook zo'n band met hun kinderen willen en dat ze vinden dat ik hun beste vriendin ben. Ze hebben ook nog andere vriendinnen, maar ze kunnen alles aan me vertellen. en daar ben ik best trots op!

Bye!

Virginia Tech

Ik zal waarschijnlijk de zoveelste zijn die erover schrijft, maar het is dan ook verschrikkelijk wat er (alweer) gebeurd is. Gewoon alle wapenbezit verbieden en zeker onder schoolgaande jongeren, of ze nu op high school zitten of universiteit. Waarvoor is al dat wapenbezit überhaupt nodig? Dit lokt nog meer geweld uit. Kunnen we gewoon niet met zijn allen gewoon bij onszelf beginnen, wat verandering betreft? Geen wapens meer, geen geweld meer, wat verdraagzamer en opener, minder wantrouwig. Daar zouden we al een heel eind meekomen. Je zou toch denken na Columbine dat er al wat zou veranderd zijn, of dat er mensen zijn 'in high places' die door hebben dat er her en der iets schorst aan bepaalde wetten. Michael Moore heeft zo ontzettend geprobeerd om de mensen een spiegel voor te houden en te laten zien hoe fout we bezig zijn maar niemand heeft er oren (of ogen) naar. Zo ontzettend jammer. Want als we niet zo met onszelf zouden zijn bezig geweest en beter hadden rondgekeken zou het misschien, heel misschien te vermijden zijn geweest. Nu kunnen er weer 30 ouderparen hun kinderen ten grave dragen. Mijn hart bloedt.......

Weekend

Vrijdag hebben we in stijl de week met een heerlijke barbecue afgesloten. Saskia's vriendje was voor het weekend overgekomen en at mee, de gezelligaard. Het is een echt schatje, deze knuffelbeer. Alles vindt hij lekker wat je hem voorzet. Ideale schoonzoon, toch?

Zaterdag moest Sven weg naar de vliegclub (hij doet aan modelbouwvliegen, electro en "naft" vliegtuigen, en helicopters). Het was zo'n mooi weer dat Sakia, Levy en ik besloten van naar de zoo van Antwerpen te gaan. Ikke vijfde wiel aan de wagen? Bijlange ni, ik trakteerde ; )

Het was een zalige dag, we hebben er haast vier uur in rond gelopen. Er was zo veel veranderd, het was jammer dat ik mijn fototoestel niet bij had.

's Avonds lekker snel rijst met zoetzure saus en kip gemaakt, want we moesten nog naar een voorstelling van mijn zus en de theatergroep PEG. (Zij die geïnteresseerd zijn; het is gelegen achter het St. Jansplein in Antwerpen). Het was een heel goed stuk: Festen, naar de gelijknamige film. Het is een klein zaaltje met een beperkt aantal zitplaatsen, maar dat maakt het wat intiemer. Zeker voor herhaling vatbaar. Ik was echter heel erg moe. De afgelopen nacht heb ik lang wakker gelegen met mijn maag die weer erg opspeelde, dan die lange uren in de zoo. Gevolgd door de hele Meir af te wandelen en een paar zomerschoenen voor Saskia op de kop te tikken. Ik had het gevoel dat mijn voeten tot aan mijn knieën waren afgesleten!

Zondag was alweer een hete dag die ik genoeglijk in de tuin doorbracht met de kids. Maar de rust kan nooit lang duren op zo'n warme dag en al snel hadden we de tuinslang te pakken. Ik ben een kwartier in "gevecht" geweest met "schoonzoon", maar we hebben ontzettend gelachen. De drie dames waren in bikini, maar Levy was ocharme nat tot op zijn onderbroek! Mijn ogen oren en neusgaten zijn flink doorgespoeld, lang geleden dat alles nog zo proper was ; )

En wij maar lachen. Ni schoon, maar het was ook zo grappig. Gisteravond hebben we het weekend agesloten met de kleine wokpannetjes boven water te halen. Met wat pitavlees, mie, rijst en wokgroentjes een waar festijn!

En na het eten nog een start to run les 4. Het gaat goed, ik voel me lekker in mijn vel en mijn conditie gaat zienderogen vooruit. Er is één kilootje af op een week, al was dat niet mijn hoofddoel. Als mijn buik terug een beetje steviger wordt zodat ik met goed fatsoen de rest van mijn garderobe weer aan kan zonder er meteen vijf maanden zwanger uit te zien, daar doe ik het voor. Al mogen er een paar kilootjes af, ander vrees ik uit mijn shorts te barsten binnen vijf weken als we naar de States vertrekken. Joepieeeeeeee! Nog 75 dagen en dan vertrekken we naar mijn geliefd Amerika.

Zo, laat die werkweek maar komen, ik kan er weer even tegenaan!

Bye!

Josh Groban

Ik heb eergisteren met succes les 3 van start to run afgewerkt, en het doet me meer en meer deugd, een beetje beweging. Zeker als Evy zo'n leuke muziek erbij geeft.

Over muziek gesproken; al eens gehoord van Josh Groban? Neen? Zij die itunes bezitten moeten die naam maar eens intikken. Vooral het nummer you are loved (don't give up) is één van de mooiste nummers die ik de laatste jaren heb gehoord. Het is een Amerikaanse jongen met joodse achtergrond die een klassiek geschoolde stem heeft, en met zijn bariton heeft hij mij al verscheidene keren kippenvel bezorgd. Zeker eens proberen!

Vandaag zal een luie dag worden. Ik ben alweer een beetje verkouden en heb iets verkeerds gegeten gisteren. Ik vond al dat het vlees er een beetje raar uitzag, maar het rook nog goed. Ik heb héél lang wakker gelegen met maagpijn. Het zonneke zal me deugd doen. Er was gezegd dat het vandaag wel 27°c kon worden, dat wordt dus genieten.

Eerst maar eens kijken of de kippetjes van de buurman nog wat gelegd hebben...

Bye!

Start to run les 2

Ondertussen heb ik mijn tweede les ook al achter de rug, met de nodige ups en downs....

Neeje, het lopen gaat prima, Evy moedigt me supergoed aan, ik zou er nog een les aan willen knopen!

Nee, dit gaat over mijn ipod shuffle. Het kleine mp3-spelertje ter grootte van een postzegel (of het scheelt niet veel), dat was de boosdoener. De eerste les ging prima met de doppen in; trappen maar! Maar les 2 was andere koek. Wat ik ook deed, de ipod wilde maar niet afspelen. Dan op Jana's ipod (de kinderen en ik hebben dezelfde speler). Nee, ook daar geen geluk. Wat was er toch mis? Gisteren van arren moede de laptop mee naar boven genomen, op de vensterbank naast de cross-trainer (stel je voor dat je dàt rond je nek moet hangen om te lopen!). Het was een beetje stunt en vliegwerk, maar het lukte toch. Gisteravond, de hele podcastbibliotheek leeggemaakt en terug gedownload. Lukte nog ni. En mensen die mij kennen zien in gedachten de rooksliertjes al uit mijn oren en neusgaten komen, want ons Saartje heeft niet direct veel geduld op dit vlak!

Uiteindelijk op het lumineuze idee gekomen om de diverse knoppen op het toestelletje eens te bekijken en ... eureka! Er staat een onnozel schuifknopje op om te switchen tussen afspeellijst en shuffle, en nee, het mag dus niet op shuffle staan! (Toeval dat Jana's ipod dus ook op shuffle stond) Afijn ikke vandaag helemaal gelukkig dat ik met iets luchtigers apparatuur de cross trianer op kon en de beentjes los kon gooien. Oh, wat voel ik me flink!

(Iets minder flink was de humus falafel met twee glazen witte wijn die ik met veel smaak heb verorberd, vanavond. Kon me ni bommen, ik had er zin. En daarbij, ik heb 620 calorieën verbrand) Af en toe moet je al eens stout kunnen zijn, toch?

Bye!

In de Gloria

http://www.youtube.com/watch?v=kXf3wx5nPXU

Dit filmpje kwam ik tegen op een website van een medeblogger. Het is naar mijn mening de allerbeste sketch ooit van In de Gloria. En hoe meer ik het filmpje zie, hoe harder ik moet lachen. Naar het schijnt is het zelfs al vertoont bij Jay Leno in de USA en ook in Italië (vandaar de engelse ondertiteling).

Enjoy, everyone!

Bye.

Mystère

Een droom die in vervulling gaat.....

We hebben onze kaarten besteld voor ergens in juli (de 8ste als ik me niet vergis). Op de tweede rij alstublieft! Het kost ons wel een rib uit ons lijf, maar ach. We zijn geen dure logeerders en chique restaurants zijn aan ons ook niet besteed. Maar Cirque stak al zo lang mijn ogen uit dat ik dacht: nu of nooit. En er spelen nu toch al zo'n 6 à 7 shows tegelijk in de gokstad, dus keuze zat, ook qua prijsklasse. Heerlijk, ik kan niet wachten!

Ik heb trouwens deze week nog eens een reisgids gekocht; de capitool gids New England. De oostkust ziet er ook prachtig uit. Ik denk dat onze reisagenda al gevuld is tot 2050...... Er is nog zoveel te zien in mijn geliefd Amerika. Die 11 maanden tussen de reizen in duren wel heel erg lang : )

Bye!

Start to run les 1

Ziezo, les 1 zit erop! Zalig gewoon. En je voelt je gesteund door ons aller Evy. Ik voelde me zelfs ietwat euforisch. Natuurlijk was de omgeving niet zo kleurrijk als die van Ann (Ann's blogspot) maar zoals ik eerder al meldde; België leent zich daar niet zo voor. Nu heb ik de vrijheid om zelf om 10 uur 's avonds nog te lopen, niemand die er aanstoot aan neemt, og geen enge mannetje die je beloeren in een donker park......

Nee, ik kan niet wachten tot overmorgen voor les 2.

Yihaaaaa!

Oma

Vandaag naar goede gewoonte, zoals iedere vrijdag, naar Oma. We hebben er eens goed de schaar in gezet want haar haren hingen er niet zo netjes bij. Lekker een mousse in gedaan en rolletjes ingedraaid en ze zag er weer als nieuw uit. Papa was er ook en was er gezellig, lekker kopje koffie er bij....

In de namiddag hebben de kinderen en ik niet zoveel meer gedaan. We hebben gewoon genoten van de katten en de rust. De paasvakantie doet ons allemaal deugd.

Vanavond was de zin om te koken ver te zoeken, en terwijl ik was weggedoezeld, heeft Sven als verrassing Chinees uitgehaald. Glaasje witte wijn erbij....mmmmmm.

Ik heb vanavond de stoute slippers aangetrokken en ben gaan kijken op start to run, ik ga namelijk wat aan mijn conditie (en de lijn!) werken, maar in plaats van buiten te lopen ga ik het programma trachten te volgen op de cross trainer (in het Amerikaans een Elliptical trainer, geloof ik). Beter dan niks, en met het Belgische weer, zie ik dat niet zo zitten. Nu kan ik lopen wanneer het me uitkomt. So, wish me luck!

Film

Deze week is er niet veel gebeurd dat ik er een blogje over kon schrijven. De examen zijn achter de rug, Jana is zomaar eens 10% procent gestegen. Saskia had maar één onvoldoende. Het enige slechte nieuws was dat de beloofde weggevallen examens alsnog moeten bijgewerkt worden. Ze had gehoopt op twee weken rust, maar het is haar niet gegeund. Ik heb er niet teveel woorden aan vuil gemaakt. Wat moet gebeuren, moet gebeuren.

De laatste tijd zijn er paar goeie films mijn ogen gepasseerd; The painted veil, en nu ben ik aan 't kijken naar the Last king of Scotland. Mel Gibson's Apocalypto kon mijn goedkeuring ook wegdragen. Knappe actie, spannend tot op het einde.

Ik was vanavond eigenlijk heel moe, en wilde vroeg mijn bedje in, maar iedere keer als ik de keuken in wilde, gaapte de strijkmand me met open muil uitdagend aan, de was half uitspugend. Ik heb dan maar de tv aangezet en de hele mand weggewerkt. Flink, toch? Morgen zijn mijn meiden terug thuis en is de familie terug herenigd. Jipieeeee!